Σάββατο 23 Μαΐου 2009

ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΦΥΓΑΜΕ

Ανοίγοντας τα Μαγικά Κουτιά της δημιουργικής έκφρασης,
της φαντασίας και της καινοτομίας, στη Δημόσια Κεντρική
Βιβλιοθήκη Βέροιας.
Στιγμιότυπο επεξεργασμένο, από την παράστασή μας "Με λόγια και με νότες".
Σύνδεση του παρελθόντος με το σήμερα. Συνδετικός κρίκος ο δάσκαλός μας.
Στις φωτογραφίες του βίντεο, οι Δημιουργοί του τραγουδιού με το γιο τους και ο δάσκαλός μας. Οδοντωτός σιδηρόδρομος (Διακοφτό-Καλάβρυτα) - φαράγγι του Βουραϊκού - Ζαχλωρού. Μάρτης του 1983



ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΦΥΓΑΜΕ
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΞΥΔΗΣ-ΕΛΕΝΗ ΒΙΤΑΛΗ

Άντε και φύγαμε σ άγνωστα μέρη
κανείς μας δεν ξέρει πού πάμε, παιδιά•
ποτέ δε ρωτάμε πού βγαίνει ο ήλιος
ποτέ δε ρωτάμε ποιο δρόμο τραβά
λα λα λα, λαλαλα, λα λα, λα λα λα (2)
Άντε και φύγαμε σ άγνωστα μέρη
άντε και φύγαμε, πάμε παιδιά

Κάθε ξημέρωμα που ξεκινάμε
το αγαπάμε και μας αγαπά•
δε μας τρομάζουνε τ ανεμοβρόχια
μέσα στο πρόγραμμα είναι κι αυτά
λα λα λα, λαλαλα, λα λα, λα λα λα (2)
Άντε και φύγαμε σ άγνωστα μέρη
άντε και φύγαμε, πάμε παιδιά

Ένας στην πρύμνη, άλλος στην πλώρη
και το καράβι μας πάει μπροστά•
δεν έχει άγκυρες και καπετάνιο
και δε γυρεύει να πιάσει στεριά
λα λα λα, λαλαλα, λα λα, λα λα λα (2)
Άντε και φύγαμε σ άγνωστα μέρη
άντε και φύγαμε, πάμε παιδιά

Κι όταν η νύχτα τα δίχτυα απλώνει
χιλιάδες ήλιοι μες στην καρδιά•
δεν έχουμε όνειρα, λύπες κι ελπίδες
ζούμε, υπάρχουμε σαν τα πουλιά
λα λα λα, λαλαλα, λα λα, λα λα λα (2)
Άντε και φύγαμε σ άγνωστα μέρη
άντε και φύγαμε, πάμε παιδιά

Στην τελευταία ενότητα του βιβλίου της μουσικής της έκτης τάξης-Μελωδικό αντίο- γράφει:
Η σχολική χρονιά φτάνει στο τέλος της και σίγουρα θα έχεις διαπιστώσει ότι η μουσική δεν είναι απλά ένα μάθημα, ξεχωριστό και ξεκομμένο από οτιδήποτε άλλο. Αντίθετα είναι μια δραστηριότητα που σε ξεσηκώνει, σου ξυπνά τη φαντασία και σε προετοιμάζει για τα μεγάλα σου ταξίδια. Όλες οι τέχνες άλλωστε, καθεμιά ξεχωριστά, είναι σημαντικές, αλλά πάντα όταν ασχολείσαι με κάποια από αυτές βρίσκεις στοιχεία από όλες τις άλλες.
Καλές οι νότες, τα σύμβολα και τα «παράξενα» της μουσικής, αλλά αυτά είναι απλώς εργαλεία. Όσα εργαλεία και αν έχει ο μάστορας, όλα τα υλικά βρίσκονται στην ψυχή του. Θυμηθείτε όσα ζήσατε στο φετινό μουσικό σας ταξίδι και φτιάξτε όλοι μαζί την τελευταία μουσική σας περιπέτεια. Εργαλεία; Έχετε. Ιδέες; Πολλές. Υλικά; Γεμάτη η ψυχή σας.

Μελωδικό αντίο λοιπόν για τους μαθητές της έκτης, με ένα τραγούδι του Βαγγέλη Ξύδη. Ένα διαφορετικό αντίο και σε σένα Βαγγέλη, από έναν παλιό φίλο και τους μαθητές του, με ένα δικό σου τραγούδι για το μεγάλο σου ταξίδι.

Πώς δημιουργούνται τα διαμάντια


Τα διαμάντια σχηματίζονται στα 75-120 μίλια κάτω από την επιφάνεια της γης. Σύμφωνα με τους γεωλόγους τα διαμάντια σχηματίστηκαν πρώτη φορά περίπου πριν από 2,5 δισ. χρόνια και τα πιο πρόσφατα από αυτά σχηματίστηκαν πριν από 45 εκατ. χρόνια. Ο άνθρακας από τον οποίο σχηματίζονται τα διαμάντια προέρχεται από την τήξη των πετρωμάτων που προϋπήρχαν στον ανώτερο μανδύα του φλοιού της γης. Στον φλοιό της γης υπάρχουν άτομα άνθρακα σε αφθονία. Οι αλλαγές της θερμοκρασίας στα ανώτερα στρώματα αναγκάζουν τα άτομα άνθρακα να κινηθούν βαθύτερα όπου τήκονται και δημιουργούν ένα νέο πέτρωμα μόλις η θερμοκρασία μειωθεί και πάλι. Εάν η πίεση και άλλες χημικές συνθήκες είναι κατάλληλες, τότε τα άτομα άνθρακα στο κρυσταλλικό πέτρωμα που τήκεται ενώνονται για να δημιουργήσουν κρυστάλλους διαμαντιών. Δεν είναι πάντα σίγουρο πως αυτά τα άτομα άνθρακα θα δημιουργήσουν διαμάντια. Εάν η θερμοκρασία αυξηθεί ή η πίεση μειωθεί, τότε οι κρύσταλλοι των διαμαντιών ενδέχεται να λιώσουν μερικώς μόνο ή και να εξαφανιστούν τελείως. Και βέβαια ακόμη κι αν σχηματιστούν τα διαμάντια θα χρειαστούν χιλιάδες χρόνια για να πλησιάσουν στην επιφάνεια της γης.

Για να σχηματιστεί ένα διαμάντι απαιτούνται εκατομμύρια χρόνια. Εάν έχετε κάποιο διαμάντι να θυμάστε πως κρατάτε κάτι με πολύ μεγάλη ιστορία…δεν κατασκευάστηκε τη προηγούμενη εβδομάδα από κάποιον εργάτη στο εργοστάσιο, αλλά προέρχεται από τα έγκατα της γης. Ακόμη πιο ενδιαφέρον ίσως σας φανεί το γεγονός πως δεν είναι όλα τα διαμάντια κατάλληλα για να γίνουν κοσμήματα. Μόνο το ένα τέταρτο των διαμαντιών που εξορύσσονται γίνονται κοσμήματα. Κάθε 100 τόνοι λάσπης δίνουν 1 καράτι διαμαντιού. Και αυτό το ένα καράτι δεν πάντα μια ολόκληρη πέτρα. Μπορεί να είναι από 0,005 καράτια έως 1 καράτι, καθώς η αρχική πέτρα συχνά τεμαχίζεται κατά τη διαδικασία της κοπής, της σχηματοποίησης του διαμαντιού, του καθαρισμού και του γυαλίσματος.

Την επόμενη φορά που θα θαυμάσετε το αστραφτερό σας διαμάντι, θυμηθείτε το χρόνο και τη φυσική ενέργεια που χρειάστηκε για να δημιουργηθεί…
Δημήτρης Σ.

Παρασκευή 22 Μαΐου 2009

Ρίψη ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι


Η ρίψη ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που με τον τρόμο που προκάλεσε αναδείχτηκε σύμβολο υπέρ της παγκόσμιας ειρήνης και του πυρηνικού αφοπλισμού. Οδήγησε στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου με την παράδοση της Ιαπωνίας λίγες μέρες αργότερα.
Ο βομβαρδισμός της Χιροσίμα από τις ΗΠΑ έλαβε χώρα λίγο πριν τη λήξη του Β' Παγκοσμίου πολέμου, στις 6 Αυγούστου 1945 και ήταν η πρώτη πολεμική πυρηνική επίθεση της Ιστορίας. Η βόμβα ήταν τύπου ουρανίου 235, η οποία είχε λάβει το προσωνύμιο "Little Boy" (αγοράκι) στο κέντρο συναρμολόγησης και δοκιμών Αλαμογκόρντο. Τα αποτελέσματα της έκρηξης δεν ήταν γνωστά εκ των προτέρων, μια και τέτοιου τύπου βόμβα δεν είχε δοκιμαστεί, όπως η βόμβα πλουτωνίου, που ακολούθησε. Τη ρίψη της έκανε ο συνταγματάρχης Πολ Τίμπετς, κυβερνήτης ενός αεροσκάφους Β29 της Αεροπορίας Στρατού, στο οποίο είχε δώσει το όνομα της μητέρας του, "Ένολα Γκαίυ". Το Β29 υπέστη ισχυρή ανατάραξη με την έκρηξη της βόμβας, παρά το γεγονός ότι απείχε ήδη 18 περίπου χιλιόμετρα από το σημείο της έκρηξης. Υπολογίζεται ότι επιτόπου φονεύθηκαν περίπου 70.000 άτομα, οι περισσότεροι άμαχοι. Πολύ περισσότεροι πέθαναν αργότερα ή έπαθαν σημαντικές βλάβες στην υγεία τους λόγω της ραδιενέργειας. Από την πόλη διασώθηκε μόνον ο θόλος (από μπετόν) και ο σκελετός του κτιρίου που τον στήριζε. Πριν την έκρηξη αυτό ήταν το κτίριο που στέγαζε την "Εμπορική Έκθεση της Περιφέρειας της Χιροσίμα". Ο θόλος υπάρχει και σήμερα, όπως ακριβώς απέμεινε μετά την έκρηξη, και είναι από τα διατηρητέα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ.
Λίγες μέρες αργότερα, στις 9 Αυγούστου 1945, οι Αμερικανικές δυνάμεις έριψαν τη δεύτερη (και τελευταία μέχρι σήμερα πυρηνική βόμβα εναντίον ανθρώπων) στο Ναγκασάκι. Εδώ η βόμβα ήταν άλλου τύπου και χρησιμοποιούσε ως γόμωση το πλουτώνιο. Αυτή είχε λάβει το προσωνύμιο "Fat Man" (χοντρός) στο εργαστήριο κατασκευής της. Αρχικός στόχος ήταν η ιαπωνική πόλη Κοκούρα (Kokura), επειδή όμως το νησί Κιουσού, στο οποίο βρίσκεται, ήταν καλυμμένο από πυκνή ομίχλη, ο επικεφαλής της αποστολής ταγματάρχης Σουέινι, ακολουθώντας το σχέδιο, υποχρεώθηκε να στραφεί στον "αναπληρωματικό" στόχο, την πόλη του Ναγκασάκι. Η έκρηξη ήταν ακόμη σφοδρότερη από την προηγούμενη και σχεδόν διέλυσε το Β29 του Σουέινι, το οποίο μόλις που πρόλαβε να προσγειωθεί στην Οκινάβα[1]. Ωστόσο, λόγω της γεωγραφικής θέσεως του Ναγκασάκι, τα αποτελέσματά της στο έδαφος ήταν λιγότερο καταστροφικά από αυτά της βόμβας στη Χιροσίμα. Ωστόσο, οι συνέπειες της ραδιενέργειας δεν ήταν λιγότερο βαρείες από αυτές της προηγούμενης βόμβας.
Οι δύο αυτές ρίψεις έγιναν με προσωπική απόφαση του τότε Προέδρου των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν. Για να πραγματοποιηθούν, ο διοικητής της μοίρας της Αεροπορίας Στρατού Σπατζ, στην οποία ανήκαν τα αεροσκάφη, ζήτησε έγγραφη τη διαταγή από την πολιτική ηγεσία "αρνούμενος να σκοτώσει ίσως 100.000 άτομα με προφορικές μόνον εντολές". Η διαταγή πράγματι του στάλθηκε εγγράφως με τις υπογραφές του Υπουργού Εσωτερικών Τζορτζ Μάρσαλ και του Υπουργού Στρατιωτικών Χένρι Στίμσον. Η τελική, ωστόσο, απόφαση, σύμφωνα με το Σύνταγμα των ΗΠΑ, έπρεπε να ληφθεί μόνον από τον Πρόεδρο, ο οποίος και την έλαβε, με την αιτιολογία ότι οι ρίψεις αυτές θα έφερναν γρήγορο τέλος στον πόλεμο στο θέατρο του Ειρηνικού και ότι τα θύματα από τις βόμβες θα ήταν λιγότερα από τις απώλειες σε μια ενδεχόμενη απόβαση στην Ιαπωνία ή από τη συνέχιση του πολέμου. Η εκτίμηση αυτή, όμως, έχει ισχυρά αμφισβητηθεί και υποστηρίζεται η άποψη ότι η ρίψη των ατομικών βομβών ήταν μια επίδειξη δύναμης από τις ΗΠΑ προς τον υπόλοιπο κόσμο και κυρίως προς τη Σοβιετική Ένωση. Ως τέτοια, προλείανε το έδαφος για την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου.
Ο αρχικός αριθμός των θυμάτων από τη ρίψη των βομβών, κατά το μεγαλύτερο μέρος άμαχος πληθυσμός, υπολογίζεται σε περίπου 70.000 νεκρούς για κάθε πόλη. Οι ολέθριες συνέπειες της πυρηνικής ακτινοβολίας όμως προκάλεσαν περισσότερα θύματα τις ακόλουθες ημέρες αλλά και για δεκαετίες αργότερα.
Οι δυο βόμβες είχαν κατασκευαστεί στα πλαίσια του Σχεδίου Μανχάταν, του αμερικανικού προγράμματος για την κατασκευή ατομικής βόμβας. Το πρόγραμμα ήταν σε λειτουργία όταν έπεσαν οι βόμβες και είχε και άλλες σχεδόν έτοιμες, στα τελευταία στάδια συναρμολόγησης. Υπήρξε η πρόταση από αμερικανούς επιτελείς να εκτελεστούν κι άλλοι ατομικοί βομβαρδισμοί της Ιαπωνίας• είναι άγνωστο όμως αν κάτι τέτοιο τελικά θα συνέβαινε, καθώς η Ιαπωνία παραδόθηκε στους συμμάχους στις 15 Αυγούστου 1945, δυο μέρες πριν την ολοκλήρωση της κατασκευής της επόμενης.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Σ.,ΜΑΡΟΥΛΑ Κ.,ΦΩΤΕΙΝΗ Κ.,ΤΑΚΗΣ Κ.
Πηγή: Βικιπαίδεια

Παρασκευή 15 Μαΐου 2009

Ο ΚΗΠΟΣ ΜΑΣ


ΓΙΑΣΕΜΙ

Μας γεμίζουν
αγάπη και χαρά
δροσιά κι ευτυχία
είναι τα ωραία γιασεμιά
της αυλής μας η καρδιά

Μαρούλα Κ.
Δημήτρης-Χρήστος Κ.
Στελίνα Γ.
Δημήτρης Σ.


Η ΓΑΡΔΕΝΙΑ

Μια φορά κι έναν καιρό,
σ’ έναν κήπο μαγικό
μοναχή μου περπατώ,
μια γαρδένια συναντώ.
Είναι όμορφη πολύ
και γλυκιά και τρυφερή.
Το άσπρο της το χρώμα σαν κοιτώ
πιο πολύ την αγαπώ!

Ελισάβετ Π.
Βίκυ Μ.
Αντιγόνη Κ.
Φωτεινή Κ.


Η ΠΑΠΑΡΟΥΝΑ

Κόκκινη και όμορφη η γλυκιά η παπαρούνα
στον κήπο μας μοσχοβολά και μας κοιτά.
Μαζί με την παρέα της τα πολύχρωμα τα κρίνα,
τα γαϊδουράγκαθα τ’ αγκαθωτά και τα σκυλάκια τα μικρά.

Δημήτρης Τζ.
Έφη Σ.
Άννα Π.
Μαρία Σ.


ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ
Μαργαρίτα μου γλυκιά
είσαι μια μικρή θεά.
Ξεχωρίζεις απ’ τους άλλους
τους πανσέδες τους μεγάλους.

Μαργαρίτα Γ.
Δανάη Τσ.
Κυριάκος Π.
Γιώργος Δ.



ΠΑΝΣΕΔΕΣ

Οι πανσέδες οι καλοί,
οι ευωδιαστοί
χορεύουν στο αγέρι
και πιάνονται απ’ το χέρι.
Ο ήλιος τους κοιτά
και τους χαμογελά.

Κωστής Π.
Αργύρης Γ.
Κέρι Κ.

Παρασκευή 8 Μαΐου 2009

ΣΙΝΙΚΟ ΤΕΙΧΟΣ

Με πρόσφατες μετρήσεις διαπιστώθηκε ότι το μήκος του Σινικού Τείχους είναι 9.000 χιλιάδες χιλιόμετρα και όχι 6.000 όπως ήταν οι μέχρι τώρα εκτιμήσεις!
Σχεδόν 9.000 χιλιόμετρα, πάνω από 2.000 περισσότερο σε σχέση με τα μέχρι τώρα διαθέσιμα στοιχεία: το μήκος του Σινικού Τείχους, σύμφωνα με την κινέζικη εφημερίδα China Daily, νέες μετρήσεις που πραγματοποιήθηκαν με νέα σύγχρονα μέσα. Το μεγαλύτερο μνημείο του κόσμου, το μόνο που διακρίνεται από το διάστημα και υπό την προστασία της Unesco, εξηγεί η εφημερίδα, μετρήθηκε για την ακρίβεια 8.851,8 χιλιόμετρα, ενώ μέχρι τώρα το μήκος εκτιμάτο στα 6.3οο χιλιόμετρα με βάση τα ιστορικά στοιχεία.



Αλλά σήμερα το Σινικό Τείχος κινδυνεύει με καταστροφή σε διάφορα σημεία του, όχι μόνο από την απειλή των κακοκαιριών, αλλά και από την κατασκευή μεγάλων αυτοκινητοδρόμων και γενικότερα από την οικονομική ανάπτυξη της περιοχής. Χρειάστηκαν δύο χρόνια για την ακριβή μέτρηση με σύγχρονα μέσα του Μεγάλου τείχους που κατασκευάστηκε 200 χρόνια π. χ., και να ξεπεραστούν πολλά φυσικά εμπόδια για να πραγματοποιηθεί η μέτρηση από αρχιτέκτονες.
Ο κινέζος διευθυντής της πολιτιστικής κληρονομιάς, Shan Jixiang, δήλωσε: μετά την ύπαρξη του Μεγάλου τείχους για χιλιετίες, τώρα αυτό κινδυνεύει από δύο πρωταρχικές απειλές: από τις κλιματικές αλλαγές και τη συμπαγή κατασκευή των υποδομών. Η κινέζικη κυβέρνηση έχει χρέος να πάρει όλα τα μέτρα για την προστασία του μνημείου και να εφαρμόζει τις απαγορεύσεις των επικίνδυνων δραστηριοτήτων στην περιοχή (π.χ. παραδοσιακές γιορτές, γκράφιτι, πρόσθεση παράνομων κτισμάτων) και ακόμη τον τουρισμό που προκαλεί χειροτέρευση και θέτει σε κίνδυνο τις σταθερές αναστηλώσεις.
( από τη La Stampa)
Φωτογραφίες από:lefobserver.blogspot.com
Γιώργος Δ.

Κυριακή 3 Μαΐου 2009

ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΚΟΥΤΙ

Τα μαγικά κουτιά της βιβλιοθήκης άνοιξαν και εμείς ήμασταν εκεί. Το τραγούδι που γράψαμε πήγε και κρύφτηκε μέσα σ' ένα από αυτά και μας έκανε έκπληξη! Το τραγουδήσαμε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια την ημέρα των εγκαινίων. Λίγο επεισοδιακά βέβαια, γιατί πήγε να μας τα χαλάσει η βροχή, αλλά τελικά ήταν συναρπαστικά.
Να και κάποιες σκέψεις της Μαρούλας όπως τις διατύπωσε την επόμενη ημέρα:

«Με λόγια και με νότες»

Με λόγια και με νότες ταξιδεύουμε στα βάθη της χρυσής βιβλιοθήκης μέσα από τις εκδηλώσεις της και τα μαγικά κουτιά που ανοίγει. Στις 26.4.2009 ημέρα Κυριακή η τάξη μου κι εγώ συμμετείχαμε στα εγκαίνια της αγαπητής μας βιβλιοθήκης σημαδεύοντάς την με το τραγούδι που γράψαμε γι’ αυτήν.
Αυτό το τραγούδι όταν το ακούω νιώθω τη συγκίνηση να ξεπηδάει από μέσα μου γιατί πιστεύω πως με αυτόν τον τρόπο δίνουμε χαρά σε αυτούς που το ακούν. Δεν μπορώ να περιγράψω τα συναισθήματα που αναβλύζουν από την ψυχή μου γιατί είναι τόσα πολλά που καλά καλά ούτε εγώ μπορώ να ξεχωρίσω. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι αυτό το τραγούδι δεν θα το ξεχάσω ποτέ γιατί μου θυμίζει την τάξη μου, όσα πέρασα με τους συμμαθητές μου, τις χαρές και τις λύπες του σχολείου, τις εμπειρίες και τις διαφορές με τους συμμαθητές μου. Κι όλα αυτά τα θυμάμαι ακούγοντας αυτό το τραγούδι.
Όταν μεγαλώσω το μόνο σίγουρο είναι ότι από όλα όσα θα θυμάμαι από το σχολείο την πρώτη θέση θα την έχει αυτή η τόσο σημαντική εμπειρία. Για μένα θα είναι πάντοτε η πιο όμορφη ανάμνηση από τα σχολικά μου χρόνια !!!!!!!!!!!!!

Μαρούλα Κ.

http://
Της βιβλιοθήκης η οδός,
είναι ο δικός μου κολλητός
και τα βιβλία που έχει μέσα,
είναι τα δικά μας μέσα.

Έτσι γνωρίζουμε τον κόσμο
όλες τις γωνιές στη γη
έτσι γνωρίζουμε τον κόσμο
μέσα απ’ της βιβλιοθήκης το κουτί.

Στης βιβλιοθήκης το κουτί
έχει και laptop και CD
Play-station και βιβλία
για όλα τα παιδιά σε κάθε ηλικία.

Αυτό το μαγικό κουτί
μπαίνει μέσα στην ψυχή
στα παιδιά και στους μεγάλους
μέσα σε όνειρα με μάγους.

Εκεί εκεί μπορείς να βρεις
κάθε είδος μουσικής
έχει μέσα και Wii
για κάθε ηλικίας παιδί.